Europejski Nakaz Zapłaty

Rozporządzenie dotyczące Europejskiego Nakazu Zapłaty zostało ustanowione przez Parlament Europejski w dniu 12.12.2006. Pozwala na usprawnienie i przyspieszenie spraw związanych z roszczeniami bezspornymi w zakresie prawa cywilnego i handlowego. Przepis obowiązuje we wszystkich państwach członkowski UE (w wyłączeniem Danii). Złożony, w formie pisemnej, wniosek podlega prawie sprzeciwu. W sytuacji, gdy sprzeciw nie zostanie wniesiony, sąd orzeka jego wykonalność.

Europejski Nakaz Zapłaty to rodzaj orzeczenia sądowego pozwalającego na wyegzekwowanie należności od zagranicznego kontrahenta. Zdecydowanie upraszcza i przyspiesza postępowanie sądowe w sprawach transgranicznych. Może być rozpatrywany w przypadku spraw cywilnych oraz handlowych. Służy utworzeniu autonomicznej procedury europejskiej.

Powód, składający wniosek, nie musi stawiać się przed sądem ani też dokonywać dodatkowych formalności i podejmować innych działań. Do jego obowiązków należy złożenie pozwu, w dalszym toku sprawa toczy się bez jego udziału. Pismo musi być przesłane za pośrednictwem poczty lub dostarczone bezpośrednio w sądzie właściwym do rozpoznania sprawy, t.j: sądzie rejonowym lub sądzie okręgowym o właściwości miejscowej i rzeczowej określonej w przepisach ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego, (Dz.U Nr 43, poz. 296, z póź. zmianami). Właściwość rzeczową reguluje art 16, art. 17 i art. 461 § l1 w związku z art 50516 §1 kodeksu postępowania cywilnego, a właściwość miejscową regulują art. 27-46 i art. 461 §1 w związku z art. 50516 §1 kodeksu postępowania cywilnego.